Kobalt, coltan, uranium, goud, diamant,... Noem een grondstof en de kans is groot dat Congo het exporteert. Als het van de boeren rond de stad Butembo afhangt, komt daar binnenkort een grondstof bij waar ook de gewone Congolees goed aan verdient: specialiteitskoffie.
Waar zit de Congolese koffie?
Een blik op de cijfers is veelzeggend. Volgen de officiële statistieken bedraagt de koffieproductie in Congo 63.000 ton. De officiële export bedraagt 8.167 tons in 2013. Nu zijn de Congolezen geen koffiedrinkers. Het verschil tussen de twee cijfers wijst er dus op dat er gigantische hoeveelheden koffie over de grens naar de buurlanden gesmokkeld worden. Koffieproducenten in de grensstreek van Oost-Congo zijn afhankelijk van illegale opkopers die een ontransparant prijsschema hanteren waarbij kwaliteit niet beloond wordt. Geen wonder dat de officiële export amper 6 percent bedraagt van de 130.000 ton in de jaren ‘80.
De revival van de Congolese koffiesector start bij de capaciteiten van de boeren om kwaliteitskoffie te produceren en een brug te slaan met de wereldmarkt. Daar maken we met Vredeseilanden dan ook een speerpunt van. De komende vier jaar brengen we kennis en middelen samen van het Common Fund for Commodities (CFC), de International Coffee Organisation (ICO), de Belgische ontwikkselingssamenwerking en het Nederlandse Cordaid.
De technologische missing link: micro washing stations
Tijdens de pilootfase testen we met enkele boerengroepen het concept van micro-wasstations uit. Ze werden ontworpen door Andy Carlton, een vermaard koffie-expert met veel ervaring met samenwerken met kleine producenten. 17 van die wasstations zijn inmiddels geïnstalleerd en worden geleidelijk in gebruik genomen.