Zuiddag 2016: Mijn ervaring bij Vredeseilanden

Wannes, Ravinder en Silke werkten op 20 oktober één dag voor Vredeseilanden in het kader van Zuiddag. Silke schreef er dit verslag over.

Het eerste wat in mij opkomt als ik denk aan Vredeseilanden, zijn beelden van boeren in arme landen die hopeloos proberen op te vechten tegen de commercialisering. Vandaag heb ik echter ontdekt dat Vredeseilanden veel meer is dan dat.

Vanuit België worden er wereldwijd met verschillende lokale kantoren in het buitenland samengewerkt. Die lokale kantoren kunnen vooral gerichte ondersteuning bieden aan de boeren in het buitenland. Zo worden lokale projecten georganiseerd vanuit dat kantoor zelf, want daar is er veel meer specifieke kennis en ervaring. De ondersteuning kan varieren van cursussen over marketing en ondernemen tot het in contact brengen met verwerkende bedrijven. Vanuit diezelfde kantoren wordt een stevige basis van kennis en vaardigheden gelegd waarop boeren in het Zuiden kunnen verder bouwen.

Vanuit België probeert men vooral een overzicht te houden in al die projecten en deze zo goed mogelijk te financieren, maar ook door samenwerkingen op poten te zetten, om zo verschillende regio’s met elkaar te verbinden in gelijkaardige projecten.

Ook heb ik vandaag de eer gehad de voorzitter te ontmoeten van de organisatie die rijstboeren uit 15 Afrikaanse landen verenigt: Pascal Bénou. Het leverde een zeer interessant gesprek op. Pascal heeft een eigen boerderij in Benin. Hij heeft ook een landbouwschool opgericht waar hij jongeren tussen de 18 en 25 opleidt tot zelfstandige landbouwers. Daarnaast is Pascal ook rijstproducent. Vredeseilanden speelt een belangrijke rol in zijn rijstproductie want zij helpen boeren betere producten af te leveren om zo eerlijk te kunnen concurreren met rijst uit bijvoorbeeld Azië.

Momenteel is hij in België voor een congres in Gemboux over de toekomst van landbouw. Het meest pakkende vond ik zijn antwoord op de vraag op hij zijn job leuk vond. Hij lachte en begon vol overtuiging en enthousiasme te vertellen dat zijn job ‘more than joy’ is. Hij houdt onvoorwaardelijk van zijn job en vertelde zelfs hoe hij zijn familie achter zich liet toen hij van thuis geen steun kreeg om zijn droom waar te maken.

Maar ik heb nog veel meer ontdekt. Waar ik dacht dat Vredeseilanden alleen projecten met boeren in het Zuiden had, ben ik er achter gekomen dat Vredeseilanden veel meer is.

Ik verwachtte me eerlijke gezegd aan een saaie en formele uitleg, maar ik ontdekte een ongelofelijk groot hart voor de mensheid en een onvoorwaardelijk vertrouwen in betere toekomst. De passie in de ogen van elk die ik hier vandaag ontmoette was onmiskenbaar.

Waar ik veel nadruk verwachte op boeren in armere landen vond ik een groot accent op onszelf, als individu en als samenleving. Want de problematiek waar tegen Vredeseilanden zich verzet is een globaal en gaat ons allen aan. Ik heb geleerd dat ieder zijn steentje daartoe kan bijdragen.

Vredeseilanden houdt zich naast boeren in het Zuiden ook bezig met verantwoorde voedselketens en hoe deze toegepast kunnen worden in grootkeukens en supermarkten. In de toekomst wordt dit uitgebreid om bijvoorbeeld ook schoolkeukens te bereiken.

Waar ik Vredeseilanden vooral kende van hun campagnes ten voordele van boeren in het zuiden, weet ik nu ook dat Vredeseilanden veel meer doet en veel dichter bij ons staat dan ik ooit had kunnen denken.

Silke Gillekens, 16 jaar