De verstrekkers van haargroeimiddelen en woekerkredieten weten het. De datingsitebeheerder weet het. De populist en de kwakzalver weten het, maar een beetje marketeer weet het beter dan zij allemaal samen: wanhoop is een makkelijk en lucratief te exploiteren goed.
Ook in dit tijdsgewricht groeit de lijst van instanties die zich verwarmen aan deze vaststelling.
De bank en de immomakelaar bij de aanblik van wanhopige koppels die elkaar op de woningmarkt onder gesloten enveloppe overbieden voor een tochtig kruipkot. In de doe-het-zelf-zaak drukken (ver)bouwers elkander de ogen uit om de laatste OSB-plaat ten bedrage van een weekloon buiten te dragen.
Olie- en gasbaronnen kirren wellustig nu regeringsleiders hun dorpel uitslijten voor een kuub gas. Recruiters dansen de polonaise terwijl bedrijven hen vorstelijk betalen om nog maar iemand op sollicitatiegesprek te laten komen. En op wereldvoedselmarkt “realiseren” de grote graantraders een extra bonus op de krappe voorraden die ze verpatsen aan regio’s die hongeren door hun afhankelijkheid van Oekraïens graan.