Het was een toevallige kennismaking. Vredeseilanden organiseerde in 2008 een conferentie over de grensmarkt in Tenkodogo. Eén van de aanwezigen was een vertegenwoordiger van een boerenorganisatie uit Boulgou, Burkina Faso. Ze hadden een federatie van boeren die allemaal niébé telen, een bonensoort die bij de mensen in de streek erg in de smaak valt. De federatie was er, maar veel bracht dat voor de boeren niet op: ze kregen geen vorming en hun gronden waren uitgeput, met magere oogsten tot gevolg. Ieder jaar waren ze verplicht om aan lage prijzen te verkopen.
Vredeseilanden besliste de organisatie op te nemen in haar programma. Producenten volgden intensieve opleidingen in de niébé-teelt. Hoe slaan ze hun bonen het best op? Welke verwerkingsmogelijkheden zijn er? Tegelijkertijd werden performante zaden en aangepaste bemestingstechnieken in gebruik genomen.
Vandaag oogsten de producenten soms het dubbele van vóór de start van het programma en gebruiken ze een nieuw soort plastiek zakken om hun bonen beter te kunnen bewaren. In de streek zie je dat de inkomens stijgen: er worden meer fietsen aangekocht, er gaan meer kinderen naar school, de grasdaken worden vervangen door golfplaten.
Binnenkort bouwen ze een opslagplaats. De boeren en boerinnen zijn er zeker van dat dit hun inkomen nog zal verhogen omdat ze op die manier het geschikte moment kunnen afwachten om hun bonen te verkopen.