De Keten Voor Goed Eten - het prille begin

Lily Deforce heeft een lange geschiedenis bij Rikolto. In de jaren 2000 coördineerde ze het hoofdkantoor in Leuven. Later bij Fairtrade Belgium zette ze samen met Rikolto, 11.11.11 en Oxfam de Fairtradegemeente campagne op touw. Vandaag zetelt ze in de Algemene Vergadering van Rikolto en blijft ze een van de trekkers van de campagne van Rikolto in Herent. Haar zoon Brecht Vermeesch is productontwikkelaar. Samen bedachten ze afgelopen zomer de Keten voor Goed Eten, thuis aan de tafel.

Waarom engageren jullie je voor Rikolto?

Lily: “Rikolto is een knappe organisatie, trendsettend en vernieuwend. Ik kwam voor het eerst in contact met hen toen we in 1999 een Voedselteam wilden oprichten. Het internationale programma van Rikolto wordt consequent doorgetrokken in België. Hun aanpak vond ik toen al verfrissend en uniek.” Brecht: “Ik engageer me voor heel uiteenlopende dingen die ertoe doen en waar ik enthousiast over ben”.

In een “normaal” jaar halen jullie met een klassieke Rikoltocampagne – gadgets verkopen aan supermarkten – gemiddeld bijna 3000 euro op. Dit jaar bedachten jullie de Keten voor Goed Eten. Hoe zijn jullie daarop gekomen?

Lily: Rikolto organiseerde afgelopen zomer online brainstormsessies om de campagne opnieuw uit te vinden. Toen al was het duidelijk dat een klassieke campagne, waarbij je heel veel mensen ziet en aanspreekt, heel moeilijk zou gaan worden. Net op het moment dat ik zou aansluiten aan de sessie, stond onze zoon Brecht aan de deur. We hadden elkaar al even niet gezien en besloten om samen goed te eten – óók in de filosofie van Rikolto (lacht). Ik excuseerde me bij Rikolto maar beloofde wel om samen met Brecht mee na te denken, bij ons aan tafel.

Brecht: ik ben productontwikkelaar, en mijn mama is ook creatief. Het pingpongproces was snel geklaard. We zochten een manier om fysiek contact zoveel mogelijk te vermijden, en toch zoveel mogelijk mensen te bereiken. Tijdens de eerste lockdownperiode zijn mijn vrienden en ik brieven naar elkaar beginnen schrijven. Het was heel fijn om in zo’n eenzame periode nog eens een papieren brief te krijgen, in plaats van het zoveelste Whatsappbericht. We zijn dan ook snel op een kettingbrief van lepels gekomen: warm, verbindend, laagdrempelig en veilig. Mama heeft het uitgetekend. Zo tof dat ons idee nu breed uitgerold wordt.

Wat is “goed eten” voor jullie?

Brecht: goed eten is voor mij lekker en bewust eten, zonder té streng te zijn. Zo eet ik meestal vegetarisch. Af en toe gun ik mezelf een stukje vlees. Ik hou van het principe: beter 100 mensen die een stap in de goede richting zetten dan twee die het helemaal perfect doen. Die filosofie vind ik bij Rikolto terug. Daarnaast betekent goed eten voor mij ook Fairtrade, lokaal en als het kan biologisch.

Lily: ik volg Brecht. Ik kook graag en besteed veel aandacht aan lekker en gezond eten. Ik voel me de koningin te rijk wanneer ik hier mijn groenten kan kopen bij De Wriemeling, een bio-boerderij. Mogen koken met lokale producten die met veel zorg voor de natuur en met veel liefde voor het vak geteeld zijn, dat maakt me gelukkig.

Welke tip willen jullie de mensen mee geven voor hun Keten voor Goed Eten?

Lily: denk groot en denk ook klein. Vaak zijn de “eenvoudigste” ketens de beste. Ik ken niet alle mensen in onze Binnenstraat. Maar mijn buurman kent zijn buurvrouw. En zij kent haar buren. Tot in de eindigheid. Zo kan een keten écht ver geraken. De keten als een opportuniteit om je buren aan te spreken! Brecht: heel Vlaanderen rond en daarbuiten!